Najlepszy sposób na klonowanie roślin marihuany

Adam Parsons

Dziennikarz konopny i redaktor w Zamnesii

Adam Parsons

Ostatnia aktualizacja: 23 Czerwiec 2019

Czym jest klonowanie?

Klonowanie, czyli pobieranie sadzonek z roślin konopi, to technicznie rozmnażanie bezpłciowe. Mówiąc bardzo obrazowo – to jak zrobienie kserokopii marihuany. Konopie, podobnie jak wiele innych gatunków roślin – nawet róże z ogródka babci – można „skopiować”. To powszechnie stosowana metoda, z którą większość zwykłych ogrodników jest doskonale zaznajomiona.

Klon to wierna kopia, ale w tym samym wieku co roślina mateczna, z której został pobrany. Klonów nie da się „ulepszyć” ani „zepsuć” przez genetyczną loterię rozmnażania płciowego – każdorazowo zapewniają ten sam poziom jakości, rok po roku. Znane są przypadki klonów rozmnożonych kolejno ponad 50 razy bez utraty jakości (oczywiście pod warunkiem, że wszystkie sadzonki pobierano ze zdrowych, silnych roślin).

Dlaczego warto klonować rośliny konopi?

Trzy główne zalety klonowania roślin marihuany to:

1) Zachowanie genetyki – Możesz wybrać roślinę mateczną i wielokrotnie powielać ten konkretny fenotyp. Dzięki temu da się przez długi czas utrzymywać uprawę tej samej odmiany. Wystarczy staranny wybór rośliny matecznej i utrzymywanie jej w fazie wzrostu wegetatywnego. Każda uprawa jest wtedy przewidywalna, bez niemiłych niespodzianek. Legendarny Exodus Cheese to właśnie zabójczy fenotyp, który rozsądny grower zachował w formie klonu.

2) Rotacja plonu – Klonowanie marihuany ułatwia też rotację upraw. Podczas gdy jedna partia klonów kwitnie, druga może równolegle pozostawać w fazie wegetatywnej. To świetne rozwiązanie, jeśli zależy Ci na nieprzerwanych zbiorach topów. Nie musisz nawet trzymać osobnej rośliny matecznej – wystarczy, że pobierzesz sadzonki z roślin tuż przed przełączeniem cyklu na 12/12. Kolejną partię klonów ukorzeniasz w czasie, gdy poprzednia wchodzi w fazę kwitnienia – i powtarzasz cały schemat.

3) Hodowla – Hodowla nowych odmian może być dla Ciebie czymś bardzo odległym albo planem na najbliższą przyszłość – wszystko zależy od Twoich celów i możliwości. W praktyce jednak najlepszy materiał hodowlany bardzo często pochodzi ze sprawdzonych, stabilnych klonów marihuany.

Trzeba pamiętać, że klonowanie marihuany wymaga w praktyce dwóch stanowisk uprawowych. Obecnie większość hodowców korzysta z dużego namiotu uprawowego dla roślin dorosłych oraz mniejszego, „micro” namiotu na sadzonki. Środowisko do klonowania omówimy dokładniej później, przedstawiając kilka sprawdzonych konfiguracji.

KROK PO KROKU: PRZEWODNIK PO KLONOWANIU

1. Wybierz roślinę mateczną lub dowolną roślinę wciąż rosnącą w fazie wegetatywnej – wybór ma tu ogromne znaczenie. Rośliny marihuany trzeba dokładnie obejrzeć pod kątem pożądanych cech, nie ma sensu zadowalać się przeciętniakami. Szukaj okazów silnie rosnących, szybko kwitnących, o dużej mocy i wysokiej wydajności.

2. Przygotuj odpowiednie narzędzia – wystarczą sterylne ostre nożyczki, buteleczka żelu ukorzeniającego, wybrane podłoże do ukorzeniania oraz propagator. Skalpele zostaw chirurgom – jeśli nie masz dyplomu lekarza, nie ma powodu, by się nim posługiwać. I tak nie są potrzebne. Im prościej, tym bezpieczniej.

3. Odkrój odrost – używając nożyczek, odetnij zdrową, dobrze wykształconą odnogę od dojrzałej rośliny matecznej. Usuń ją jednym, czystym cięciem. Dolne gałązki, które zazwyczaj usuwa się, by poprawić cyrkulację powietrza, wcale nie muszą lądować w koszu. Wykorzystaj niższy przyrost jako surowiec do klonowania. To najstarsze części rośliny, które zwykle dobrze się ukorzeniają jako klony. Nawet jeśli coś pójdzie nie tak, na roślinie matecznej nadal zostanie mnóstwo materiału do dalszej pracy. Same plusy.

4. Przytnij klony do odpowiedniego rozmiaru – usuń nadmiar łodygi i liści. Staraj się, by pojedynczy klon miał mniej niż 10 cm. Łatwiej zmieścić je w propagatorze i wygodniej się z nimi pracuje. Zaplanuj cięcie tuż przy międzywęźlu i wykonaj je pod kątem 45 stopni, aby zwiększyć powierzchnię, z której będą wyrastać korzenie. Natychmiast zanurz świeże cięcie w niewielkiej ilości żelu ukorzeniającego (np. w nakrętce lub małym naczynku) i przytrzymaj przez około 3 sekundy.

5. Przeprowadź przesadzanie – zrób mały otwór w wilgotnym podłożu w doniczce, używając ołówka lub gwoździa. Najlepiej, aby doniczka znajdowała się w propagatorze. Ostrożnie umieść sadzonkę w otworze, delikatnie dociśnij ziemię wokół łodygi i podlej, jeśli podłoże wydaje się zbyt suche.

6. Przytnij pozostałe liście – skróć mniej więcej jedną trzecią każdej z zachowanych liści wachlarzowych. To już nie gałązka, ale miniaturowa roślina, więc potraktuj to jako uproszczone przycinanie. Po 1–3 tygodniach klony powinny się ukorzenić. Tak wygląda klasyczne klonowanie konopi.

NIEKONWENCJONALNE KLONOWANIE: MONSTER CROPPING

Pobieranie sadzonek z kwitnących roślin marihuany nie jest zalecane dla początkujących. Jeśli masz już jednak trochę doświadczenia z klonowaniem, zdecydowanie warto spróbować. Monster cropping to popularne wśród growerów określenie na pobieranie klonów z roślin około 30 dni po przejściu w fazę kwitnienia. Podstawowa technika klonowania pozostaje taka sama jak przy klasycznej metodzie opisanej powyżej.

„Monster cropping” to trafna nazwa. To nie są zwykłe klony – to prawdziwe potwory. Po ponownym wprowadzeniu w fazę wegetacji i pełnym ukorzenieniu takie klony przypominają rośliny po toppingowaniu, z wyjątkowo silnym wzrostem bocznym i gęstym rozgałęzieniem. Liście często wyglądają na zmutowane, a pędy – choć liczne – rosną w sposób mało symetryczny. Królowej piękności z niej nie będzie, ale w momencie zbiorów ten „potwór” będzie oblepiony topami.

JAK DBAĆ O KLONY MARIHUANY

Zwłaszcza w pierwszym tygodniu utrzymuj klony dobrze nawilżone. Regularnie dokarmiaj je dolistnie, najlepiej przy pomocy spryskiwacza do roślin (do litra wody rozpuść jedną łyżeczkę emulsji rybnej). Po każdym takim nawożeniu spryskaj liście czystą wodą, aby je opłukać.

Po około dziesięciu dniach do dwóch tygodni zobaczysz pierwsze korzenie przebijające się przez dno doniczek. Jeśli używasz małych doniczek, to znak, że czas wyjąć klony z inkubatora i przesadzić je dalej. Sadzonki w większych donicach mogą w nich zostać nieco dłużej, aż jeszcze trochę podrosną. WSKAZÓWKA: dobrze podlej doniczki przed przesadzaniem – młode korzenie łatwiej wtedy przerastają wilgotne, papierowe podłoże torfowe.

Przesadzaj tylko najsilniejsze egzemplarze. Jeśli pracujesz z kilkoma różnymi odmianami roślin, już na samym początku wyraźnie oznacz każdą sadzonkę. Ukorzenione klony możesz przenieść do większych doniczek (o średnicy 10–20 centymetrów).

PODŁOŻE UPRAWOWE

Kostki do ukorzeniania to najlepsze podłoże startowe, ponieważ później bardzo łatwo przenieść je do praktycznie każdego docelowego medium. Możesz też sadzić bezpośrednio w ziemi lub w kokosie, ale używaj wtedy niewielkich doniczek — pojemność 0,5–2 l będzie odpowiednia. Pamiętaj, że podłoże ma być równomiernie wilgotne, a nie przelane.

Zamiast kostek do ukorzeniania możesz samodzielnie wypełnić doniczki pyłem torfowym:

• 1/3 kompostu (dobrze utrzymuje wilgoć, zawiera trochę składników odżywczych)
• 1/3 ziemi do wysiewu/sadzonek
• 1/3 perlitu (zapewnia lepsze napowietrzenie mieszanki)

Napełnij doniczki mieszanką, dobrze ją zwilż, a następnie umieść je pod lampą, aby osiągnęły właściwą temperaturę. Dla ukorzenionych klonów ważniejsze od światła jest ciepło, bo to ono napędza rozwój systemu korzeniowego. Utrzymuj temperaturę korzeni co najmniej na poziomie 20°C, najlepiej około 25°C. Do tego celu użyj podgrzewacza do podłoża (mała mata lub kabel) albo utrzymuj temperaturę powietrza o kilka stopni wyższą niż docelowa temperatura korzeni. Do mierzenia temperatury w strefie korzeni użyj jednego lub kilku termometrów akwariowych (koszt ok. 2–3 euro za sztukę). Wskazówka: przy zakupie połóż kilka termometrów obok siebie na ladzie i wybierz tylko te, które pokazują zbliżoną wartość.

DONICZKI Z PYŁU TORFOWEGO A WEŁNA MINERALNA

Dostępne są też małe kostki z wełny mineralnej, których można używać jako podłoża dla sadzonek. Nie działają lepiej niż doniczki z pyłu torfowego, za to są znacznie droższe, obciążają środowisko (praktycznie się nie rozkładają) i trzeba je zużyć dokładnie wtedy, gdy są gotowe. Z drugiej strony, świetnie sprawdzają się, jeśli trzeba transportować klony – nawet upadek zwykle im nie szkodzi, czego nie można powiedzieć o roślinach w doniczkach torfowych. Są też szybsze i wygodniejsze w obsłudze. Wystarczy ułożyć je na warstwie perlitu, aby powietrze miało dostęp od spodu, a następnie dobrze je nasączyć wodą z dodatkiem ukorzeniacza. Wełna mineralna jest znakomitym medium dla hodowców korzystających z hydroponiki. Kostki są fabrycznie przygotowane z otworami, w które umieszcza się sadzonki. Wciśnij je odrobinę głębiej w kostkę, aby pędy stały stabilnie w pozycji pionowej.

Wbij sadzonki w doniczki z torfu lub kostki z wełny mineralnej i jednorazowo spryskaj klony wodą z dodatkiem ukorzeniacza. Litr takiego roztworu wystarczy na kilka oprysków w ciągu pierwszych 48 godzin. Hormon przenika przez ściany komórkowe klonu – i gotowe! Jeśli wolisz całkowicie naturalne rozwiązania, użyj gałązek wierzby do przygotowania wyciągu z naturalnymi hormonami wzrostu lub po prostu zwilż końcówkę łodygi własną śliną – zaskakująco często też się sprawdza.

SKŁADNIKI ODŻYWCZE

Jeśli korzystasz z kostek ukorzeniających, podlewaj je bardzo oszczędnie. Zwykle zawierają one dość składników odżywczych, aby klony i/lub siewki bez problemu wypuściły korzenie w ciągu pierwszych 1–3 tygodni życia.

OŚWIETLENIE

Optymalne warunki dla klonów konopi to 18+ godzin chłodnego, białego światła CFL lub MH. Nie musi ono być bardzo intensywne ani mieć dużej mocy. Wielu growerów zauważa, że sadzonki lekko zacienione przez roślinę mateczną w namiocie uprawowym również bardzo dobrze się ukorzeniają.

ŚRODOWISKO

Wysoka wilgotność, około 70%, jest dla klonów w sam raz. Aby ograniczyć stres do minimum, preferowane są niższe temperatury, najlepiej w zakresie 20–25°C. Słoneczny parapet to niezłe miejsce dla klonów, ale propagator sprawdza się jeszcze lepiej – zajmuje mało miejsca w boxie i nie jest drogi. Propagatory tworzą idealne, samowystarczalne środowisko. Niektóre nowoczesne modele mają wbudowane, energooszczędne diody LED, które pozwalają wygodnie rozmnażać nasiona lub klony jako osobny, niezależny system.