Chillumy

Klasyczny chillum (pisany też chilam lub shillum) to prosta, stożkowa fajka. Tradycyjnie wykonuje się go z gliny, kamienia lub drewna. Od co najmniej XVIII wieku używają go sadhu (święci mężowie) w Indiach oraz hinduscy mnisi w Himalajach do palenia opium, konopi i innych substancji psychoaktywnych oraz ziół. Stare chillumy odkryto jednak również w Południowej Afryce, dlatego prawdziwe pochodzenie tego typu fajki pozostaje niejasne.

W Indiach palenie chilluma – a nawet samo jego posiadanie – było dawniej zarezerwowane wyłącznie dla mężczyzn i spotykane głównie na wiejskich obszarach północnej części kraju. Przed odpaleniem fajki przykładano ją do czoła i wypowiadano słowa „Boom Shankar”. W ten sposób zapraszano Shivę i inne bóstwa, by zapaliły chillum razem z palącymi.

Chillum zwykle krążył z rąk do rąk, co nadało mu duże znaczenie we wczesnym ruchu hippisowskim lat 60. i budowało poczucie „jedności” czy „rodziny”. Jednocześnie jaracze wracający z wypraw na subkontynent indyjski przywozili chillumy jako pamiątki, a prostota palenia i czyszczenia tylko zwiększała ich popularność.

Dygresja: Podobno rdzenni mieszkańcy Ameryki przekazywali swoje chillumy zawsze przeciwnie do ruchu wskazówek zegara. Mówi się, że – wybacz dosadność – podcierali się lewą ręką, dlatego nigdy nie dotykali chilluma tą ręką. Z tego powodu przekazywali fajkę wyłącznie na prawą stronę.

Od lat 90. używanie chillumów stopniowo traci na znaczeniu, głównie przez zalew zaawansowanych akcesoriów do palenia dostępnych na rynku. Co ciekawe, dziś więcej chillumów produkuje się we Włoszech niż w Indiach. Starsi bywalcy sceny hippisowskiej wciąż jednak pozostają wierni temu archaicznemu, bezpośredniemu sposobowi palenia i dzielenia się konopiami. Chillumy pojawiają się także w rytuałach Rastafarian – i przy jednym z nich mylą się z „właściwą” datą zaledwie o jeden dzień! Swój Grounation Day obchodzą 21 kwietnia – serio, tylko jeden dzień po 4/20, ale to nadal niezła okazja, by zapalić wspólnego skuna. Ale odbiegam od tematu...

Odmian chillumów jest mnóstwo – ludzie prześcigają się w pomysłach i rzeźbią jednorazowe, organiczne fajki z marchewek czy rzodkiewek (świetny patent, swoją drogą, bo dodaje dymowi ciekawych nut smakowych), inni z kolei zamieniają swoje chillumy w małe dzieła sztuki.

Darrel „Pipeman” Mortimer, artysta uliczny z San Francisco, od 1970 roku stworzył prawie 10 000 chillumów, każdy osobiście podpisując i sprzedając. Jeśli to nie jest oddanie sprawie, to co nim jest?

Wielu osób ze społeczności palaczy nazywa też "chillumem" rurkę zwaną downstemem w bongo. Takie chillumy do bonga zazwyczaj wykonane są ze szkła lub stali nierdzewnej.