Jak samodzielnie zrobić bongo krok po kroku

Jeśli wpiszesz w wyszukiwarkę „jak zrobić bonga”, zaleją cię dziesiątki poradników pokazujących, jak złożyć prowizoryczną fajkę z domowych przedmiotów, takich jak plastikowe butelki, wężyki czy nawet jabłka.

Nawet najlepiej wykonana samoróbka nie dorówna jednak profesjonalnie zaprojektowanemu szklanemu bongu. Jeśli więc kiedykolwiek zastanawiałeś się, jak powstaje porządny bong, masz szczęście! W tym artykule krok po kroku pokażemy ci kulisy tworzenia szklanych bongów, opierając się na wiedzy legendarnego niemieckiego producenta szkła Thomasa Ehle.

Jak zrobić szklane bonga

Szklane bonga to podstawa wyposażenia większości miłośników marihuany – i to z dobrego powodu. Dzięki filtrowaniu dymu lub pary przez wodę bonga zapewniają chłodne, łagodne i pełne smaku buchy. Sam sposób ich wykonania robi zresztą ogromne wrażenie.

Szklane bonga powstają w warsztatach doświadczonych hutników szkła, którzy korzystają z pieców ogniowych lub palników, aby rozgrzać szkło do temperatur sprawiających, że staje się plastyczne. Następnie przy użyciu piszczałek hutniczych i innych specjalistycznych narzędzi formują z prostego szklanego cylindra efektowną i w pełni funkcjonalną fajkę wodną.

Oczywiście, proces wytwarzania szklanego bonga może się różnić w zależności od projektu konkretnej fajki oraz stylu pracy danego rzemieślnika. Ogólnie rzecz biorąc, wygląda on jednak mniej więcej tak, jak opisano poniżej.

1. Wybór odpowiednich materiałów

Pierwszym krokiem do stworzenia wyjątkowego szklanego bonga jest wybór odpowiedniego materiału. W przypadku bongów i fajek, które są intensywnie używane i regularnie wystawiane na działanie wysokich temperatur, najlepszym rozwiązaniem jest szkło borokrzemowe. Większość palaczy preferuje szklane akcesoria, ponieważ są one neutralne w smaku, bezzapachowe i znacznie łatwiejsze w czyszczeniu niż np. fajki silikonowe.

Szkło borokrzemowe, jak sama nazwa wskazuje, składa się głównie z dwutlenku krzemu i trójtlenku boru. Taka mieszanka zapewnia mu bardzo wysoką temperaturę topnienia – około 1650°C – oraz ogranicza współczynnik rozszerzalności cieplnej. Dzięki temu szkło borokrzemowe bez problemu znosi gwałtowne zmiany temperatury, nie pękając.

Poza produkcją bongów szkło borokrzemowe powszechnie wykorzystuje się także do wytwarzania butelek na odczynniki oraz innego sprzętu laboratoryjnego.

2. Cięcie szkła

Szkło borokrzemowe sprzedawane jest w postaci rurek, które mogą być przezroczyste lub barwione i mieć różną grubość ścianek. Gdy hutnik szkła wybierze odpowiedni rodzaj szkła na fajkę, oblicza potrzebną długość i wycina ją z rurki borokrzemowej. Najpierw zaznacza linię cięcia specjalnym nożem do szkła, który głęboko rysuje jego powierzchnię. Następnie zwilża nacięcie i przykłada równomierny nacisk, aby oddzielić odcięty fragment od reszty rurki.

3. Formowanie ustnika

Choć może się to wydawać nieoczywiste, profesjonalni hutnicy szkła zwykle zaczynają robienie fajki od ustnika, bo jest to zazwyczaj jej najmniejsza część. Co więcej, choć palacze często zwracają większą uwagę na komory bonga i jego perkolatory, to właśnie ustnik jest kluczowym elementem „anatomii” fajki – jego rozmiar i kształt bezpośrednio wpływają na wygodę oraz łatwość palenia/dabbingu.

Aby uformować ustnik, hutnik najpierw podgrzewa oddzielony w Kroku 2 fragment szkła do około 650°C, cały czas nim obracając, by nagrzewał się równomiernie. Następnie, używając specjalnych narzędzi, takich jak grafitowa łopatka, pęseta, szczypce i innych przyborów, zaczyna modelować pogrubioną, zaokrągloną krawędź, którą znamy z większości bongów. Dla dodatkowego efektu wizualnego do ustnika można dodać ozdobne detale, na przykład kolorowe kropki czy „korony”.

4. Dodanie skrętu

Kiedy ustnik jest już gotowy, hutnicy szkła, tacy jak Thomas Ehle, zabierają się za formowanie szyjki fajki wodnej. W najprostszym wariancie ma ona po prostu prosty, cylindryczny kształt, ale w bardziej rozbudowanych projektach pojawiają się skręty, wygięcia, wgłębienia, nacięcia na lód, żłobienia czy szklane wypustki. Te detale nie tylko świetnie wyglądają, lecz także pełnią ważne funkcje. Wgłębienia i żłobienia działają jak ergonomiczne uchwyty, dzięki którym łatwiej i pewniej trzyma się fajkę, a nacięcia na lód (dokładnie tak, jak sugeruje nazwa) utrzymują kostki lodu na miejscu. Skręty i wygięcia zmieniają natomiast tor przepływu dymu lub pary z dolnej części bonga do ustnika, co przyspiesza chłodzenie i sprawia, że wdechy są łagodniejsze i smaczniejsze.

Bong EHLE.Meyer Ice (EHLE)

Bong EHLE.Meyer Ice (EHLE)

Zobacz produkt

5. Topienie i kształtowanie komory

Na tym etapie szklarz formuje komorę bonga o okrągłym lub stożkowym (beakerowym) kształcie. Dokładny przebieg pracy zależy oczywiście od konkretnego projektu fajki. Zazwyczaj komora bonga jest kształtowana poprzez rozgrzanie szkła palnikiem (tak jak w kroku 3), a następnie rozdmuchanie go za pomocą rurki do dmuchania. Później szklarz nadaje komorze ostateczną formę przy użyciu łopatek, pęset i szczypiec.

6. Topienie i formowanie podstawy

Gdy ustnik i szyjka są już gotowe, dmuchacz szkła przechodzi do formowania podstawy bonga. Sam sposób pracy zależy tu mocno od projektu – fajki z dużą, kulistą komorą albo z podstawą w kształcie kolby wymagają innej konstrukcji niż proste cylindryczne bonga. Niezależnie od stylu, solidna podstawa jest kluczowa dla każdego bonga. W końcu nikt nie lubi sprzątać rozlanej wody z bonga, rozmoczonej marihuany i odłamków szkła – zwłaszcza na haju.

7. Dodawanie inicjałów lub innych personalizowanych wzorów/logo

Oprócz świetnej funkcjonalności, sporą część frajdy z palenia bonga daje jego wygląd. To właśnie logotypy, naklejki, szklane „oczka” i podobne dodatki zmieniają zwykłą szklaną fajkę w osobisty artefakt. Większość hutników szkła dodaje takie detale dopiero po wykonaniu ustnika, szyjki, komory i podstawy.

8. Tworzenie łączenia dla cybucha i downstemu

Gdy szklarz dopracuje już wszystkie detale zdobienia, przechodzi do wykończenia głównej konstrukcji fajki, czyli wykucia downstema. Na tym etapie większość rzemieślników korzysta z własnych, wypracowanych metod, a opanowanie całego procesu do perfekcji wymaga czasu, doświadczenia i gotowości na to, że kilka fajek może zostać zepsutych dosłownie na ostatniej prostej. Mimo to opanowanie sztuki tworzenia solidnego, funkcjonalnego downstema, który zapewnia gładki, komfortowy buch, jest kluczowe, jeśli chcemy zrobić naprawdę dobrego bonga.

9. Wykonanie dziurki sprzęgła (carb hole)

Dla większości zapalonych użytkowników bonga otwór powietrzny to absolutna podstawa. Odpowiada on za dopływ powietrza do fajki, co z kolei pozwala lepiej kontrolować tempo spalania suszu oraz temperaturę żaru. Część hutników wykonuje otwór powietrzny, wydmuchując go bezpośrednio w szkle, ale Thomas Ehle i inni rzemieślnicy wycinają go, przebijając szkło rozgrzanym do czerwoności metalowym grotem. Umiejscowienie takiego otworu ma kluczowe znaczenie – musi być łatwo dostępny podczas zaciągania się – dlatego profesjonaliści zwykle umieszczają go na głównym uchwycie fajki lub tuż obok niego.

Szklany bong EHLE 420 Bazooka z otworem carb

(3)

(3)

Szklany bong EHLE 420 Bazooka z otworem carb

Zobacz produkt

10. Piaskowanie (opcjonalnie)

Podoba Ci się matowe wykończenie i przyjemny w dotyku efekt, jaki daje piaskowany bong? Nie jesteś sam — piaskowanie szkła nadaje mu mrożony wygląd, który przyciąga wzrok, a przy okazji poprawia chwyt. Najprostszym sposobem piaskowania szklanych bongów i fifek jest użycie kabiny do piaskowania, która tworzy odizolowane środowisko i zatrzymuje cały bałagan związany z tym procesem.

11. Polerowanie płomieniowe

Po piaskowaniu przychodzi czas na nadanie bongowi idealnie gładkiej, błyszczącej powierzchni. W tym celu producenci szybko przesuwają szklane elementy nad płomieniem. Zewnętrzna warstwa szkła na ułamek sekundy się roztapia, co wytwarza napięcie powierzchniowe i sprawia, że staje się ona idealnie gładka, przejrzysta i lśniąca. Polerowanie płomieniem stosuje się nie tylko przy produkcji bongów, ale także innego szkła laboratoryjnego i użytkowego, a nawet tworzyw termoplastycznych – to kluczowy etap nadawania produktowi profesjonalnego wykończenia.

12. Podpis i dodanie kodów QR

Szklane bongi i fajki to małe dzieła sztuki, w pełni zasługujące na podpis twórcy – tak samo jak obrazy czy rzeźby. Z tego powodu Thomas Ehle i wielu innych profesjonalnych hutników szkła kończy swoje projekty własnoręcznym podpisem. Co więcej, niektórzy producenci umieszczają na swoich fajkach kody QR, w których zapisane są informacje o gwarancji, zniżkach i inne przydatne dane.

13. Wyżarzanie w piecu

Ostatnim etapem tworzenia idealnego szklanego bonga jest wyżarzanie. Na tym etapie bonga trafiają do pieca, w którym szkło jest podgrzewane do około 700°C. Ten proces ma kluczowe znaczenie, ponieważ usuwa naprężenia wewnętrzne w szkle, dzięki czemu nie pęka ono pod wpływem nagłych zmian temperatury ani wstrząsów mechanicznych.

Na koniec wszystko w jednym bongu

Szklane bongi to podstawa w arsenale wielu palaczy. Choć ich konstrukcja może wydawać się prosta, proces tworzenia solidnych, wysokiej jakości szklanych fajek jest długi i wymaga dużej precyzji. W tym artykule omówiliśmy podstawy tego, jak profesjonalni hutnicy szkła, tacy jak Thomas Ehle i inni, wykonują swoje wyjątkowe dzieła. Jeśli ciekawi Cię zrobienie własnego szklanego bonga lub fajki albo po prostu chcesz lepiej poznać sztukę obróbki szkła, poszukaj w swojej okolicy warsztatów szklarskich.

Steven Voser

Steven Voser jest niezależnym dziennikarzem specjalizującym się w tematyce konopi. Od ponad 6 lat pisze o wszystkim, co związane z weedem – od uprawy, przez sposoby konsumpcji, aż po dynamicznie rozwijającą się branżę i niejednoznaczne regulacje prawne, które ją otaczają.

Przeczytaj pełną biografię