Różnice między kaktusami meskalinowymi
Meskalina to psychoaktywny związek występujący w kilku gatunkach kaktusów. Każdy z nich oferuje nieco inne, własne „wydanie” doświadczenia po meskalinie. Jak konkretnie różnią się efekty w zależności od gatunku? Przyjrzyjmy się temu bliżej.
Działanie meskaliny różni się w zależności od gatunku i konkretnego kaktusa. Podobnie jak w przypadku marihuany można mówić o pewnym „centralnym podpisie” doświadczenia. Potem, od rośliny do rośliny, pojawiają się niuanse i różnice, drobne modyfikacje i warianty. Odpowiedź organizmu zależy od mocy samej meskaliny oraz obecności innych związków egzogennych.
Podstawowy efekt meskaliny to wyraźnie wzmocniony przepływ emocji i myśli. Zmysł wzroku się wyostrza, a kolory stają się znacznie bardziej nasycone. Zieleń roślin aż bije fluorescencją, a niebo faluje własną, migotliwą poświatą. Pojawia się głębokie poczucie „bycia tu i teraz”, mocno wspierane przez wyraźne uciszenie wewnętrznego monologu.
W szczytowym momencie działania – który może trwać całymi godzinami – każda osoba doświadcza meskaliny na swój własny, niepowtarzalny sposób. Niektórzy dryfują przyjemnie, z rozszerzonymi źrenicami i łagodnym uśmiechem wywołanym prywatnymi wizjami. Innych rozpiera energia, a intensywność przeżyć okazuje się przytłaczająca. W takim stanie warto wyjść na łono natury i poczuć jej cichą, majestatyczną życzliwość. Albo po prostu tańcz, tańcz do upadłego!
Przedstawiciele rodzin Peyote i Trichocereus potrafią znacząco różnić się tym, jak „interpretują” centralny motyw działania meskaliny. Na zagęszczenie alkaloidów wpływa również kondycja rośliny. Dobrze pielęgnowane kaktusy są zazwyczaj mocniejsze w przeliczeniu na gram niż te pozostawione samym sobie – i przy okazji szybciej rosną.
PEJOTL
Peyotl to bardzo silnie działający, halucynogenny kaktus. Wywoływane przez niego intensywne efekty wzrokowe przypominają doświadczenia po LSD lub DMT. Jak w przypadku każdej meskaliny, działanie nie pojawia się od razu – najpierw pojawiają się subtelne sygnały, mrowienie w ciele i narastająca energia. Potem „tamują pękają” i na nawet dwanaście godzin zanurzasz się w odwróconej perspektywie i hiperbarwnym postrzeganiu rzeczywistości.
TRICHOCEREUS
Rodzina Trichocereus obejmuje kilka gatunków, z których każdy oferuje własną, specyficzną intensywność i charakter doświadczenia. Peruvian Torch pod wieloma względami przypomina Peyotl – daje podobne obciążenie ciała i potrafi być tak mocny, że momentami aż przytłaczający. Być może jaskrawe, ognisto-pomarańczowe i bordowe kolce są tu wyraźnym ostrzeżeniem. Ten gatunek niemal zawsze wiąże się z silnym oczyszczeniem organizmu, po którym szybko nadchodzi nagradzająca, intensywna psychodeliczna podróż.
San Pedro to prawdopodobnie najpopularniejszy z kaktusów Trichocereus. Łatwo się rozmnaża i rośnie wyjątkowo bujnie. Podczas gdy Peyotl i Peruvian Torch wchodzą wyraźnie i dynamicznie, San Pedro działa znacznie subtelniej, stopniowo „otulając” użytkownika. Nie jest tak, że nagle niebo zaczyna pulsować – raczej po godzinie patrzenia na pulsujące niebo nagle orientujesz się, że jesteś już głęboko w tripie i zastanawiasz się, kiedy właściwie to się zaczęło.
Cuzcoensis i bridgesii to dwa gatunki Trichocereus o smukłej sylwetce i drobnych, lecz bardzo ostrych kępach kolców. Podobnie jak San Pedro, łagodnie wprowadzają w poszerzony stan świadomości, zanim zdążysz to w pełni zauważyć. Nagle orientujesz się, że poruszasz się po migoczących, jaskrawo kolorowych przestrzeniach psychodelicznych, uśmiechnięty i całkowicie zrelaksowany, nie do końca pewien, w którym momencie rzeczywistość zaczęła się wyginać.
Skutki uboczne i okres po działaniu
Typowym „skutkiem ubocznym” doświadczenia z meskaliną jest długotrwałe poczucie dobrostanu, które może utrzymywać się przez tygodnie. Pojawia się głębsze poczucie jedności z naturą i innymi istotami – w tym z ludźmi. W przeciwieństwie do psycho‑farmaceutyków, to niewymuszone uczucie, że „ze światem jest w porządku”, osiada w nas łagodnie, tak jak pojawiające się bez powodu delikatne uśmiechy.
Rośliny zawierające meskalinę od tysięcy lat są czczone i używane jako enteogeny przez rdzenne społeczności – i to z dobrych powodów. Mogą pełnić rolę sakramentu w doświadczeniach filozoficznych lub religijnych. Mogą stać się narzędziem osobistego rozwoju, a co za tym idzie – rozwoju całego społeczeństwa. Potrafią też dostarczyć mnóstwo frajdy, ale korzystaj z nich odpowiedzialnie, dobrze?
Które kaktusy zawierają meskalinę?

Obecnie wiadomo o 16 gatunkach kaktusów, w których stwierdzono obecność meskaliny. Poniżej znajdziesz zestawienie tych roślin z ich aktualnymi nazwami naukowymi. Część kaktusów była do niedawna klasyfikowana inaczej – przy tych pozycjach podaliśmy również dawne nazwy, ponieważ wciąż często pojawiają się one w handlu oraz opisach w ogrodach botanicznych. Dzięki temu zestawieniu masz pod ręką praktyczne i przejrzyste narzędzie do identyfikacji.
| Aktualna nazwa | Stara nazwa | Inne określenia |
| Aztekium ritteri | ||
| Cereus jamacaru | ||
| Echinopsis lageniformis | Trichocereus bridgesii | Bolivian Torch |
| Echinopsis peruviana | Trichocereus peruvianus | Peruvian Torch |
| Echinopsis pachanoi | Trichocereus pachanoi | San Pedro |
| Echinopsis cuzcoensis | Trichocereus cuzcoensis | |
| Echinopsis deserticola | Trichocereus fulvilanus | |
| Echinopsis macrogona | Trichocereus macrogonus | |
| Echinopsis spachiana | Trichocereus spachianus | |
| Echinopsis strigosa | Trichocereus strigosus | |
| Echinopsis tacaquirensis taquimbalensis | Trichocereus taquimbalensis | |
| Echinopsis terscheckii | Trichocereus terscheckii | |
| Echinopsis valida | Trichocereus validus | |
| Echinopsis werdermanniana | Trichocereus werdermannianus | |
| Eriosyce islayensis | Islaya mino | |
| Gymnocalycium calochlorum | ||
| Gymnocalycium comarapense | ||
| Gymnocalycium gibbosum | ||
| Gymnocalycium horridispinum | ||
| Gymnocalycium netrelianum | ||
| Gymnocalycium riograndense | ||
| Gymnocalycium striglianum | ||
| Gymnocalycium uebelmannianum | ||
| Gymnocalycium valnicekianum | ||
| Gymnocalycium vatteri | ||
| Lophophora williamsii | Peyotl | |
| Lophophora diffusa | ||
| Myrtillocactus geometrizans | ||
| Opuntia acanthocarpa | ||
| Opuntia cylindria | ||
| Opuntia basilaris | ||
| Opuntia echinocarpa | ||
| Opuntia ficus-indica | ||
| Opuntia imbricata | ||
| Opuntia spinosior | ||
| Pachycereus gaumeri | Pterocereus gaumeri | |
| Pelecyphora aselliformis | ||
| Pereskia corrugata | ||
| Pereskia tampicana | ||
| Pereskiopsis scandens | ||
| Polaskia chende | ||
| Stenocereus beneckei | ||
| Stenocereus eruca | Machaerocereus eruca | |
| Stenocereus stellatus | ||
| Stenocereus treleasei | ||
| Stetsonia coryne | ||
| Turbinicarpus lophophoroides | ||
| Turbinicarpus pseudomacrochele | ||
| Turbinicarpus pseudopectinatus | Turbinicarpus schmiedickeanus |
KAKTUSY, KTÓRE MOGĄ ZAWIERAĆ MESKALINĘ
Matucana madisoniorum to kolejny kaktus, który prawdopodobnie zawiera meskalinę, choć jak dotąd nie został dokładnie przebadany pod kątem składu chemicznego. Można przypuszczać, że istnieje znacznie więcej gatunków kaktusów zawierających meskalinę – to tylko kwestia czasu i dalszych badań, aż zostaną one odkryte.
-
4 min
25 Listopad 2024
Jak szczepić kaktus pejotl
Uprawa pejotlu nie należy do szczególnie trudnych, ale roślina potrzebuje wielu lat, by w pełni dojrzeć. Szczepienie może jednak wyraźnie przyspieszyć wzrost — nawet trzykrotnie, a czasem...
-
6 min
27 Listopad 2019
Jak wyhodować własny kaktus meskalinowy z nasion
Mezkalina to naturalny środek psychodeliczny występujący w kilku gatunkach kaktusów, m.in. w pejotlu, San Pedro oraz Peruvian Torch. Uprawa tych kaktusów jest stosunkowo prosta, nawet jeśli nie...
-
2 min
15 Listopad 2014
Długoterminowy wpływ pejotlu na ludzki mózg
Peyotl od tysięcy lat wykorzystywany jest w praktykach enteogenicznych – ale jaki wpływ ma takie użycie na ludzki mózg?



