Super cropping marihuany: wszystko, co musisz wiedzieć

Luke Sholl

Doświadczony dziennikarz konopny i ekspert CBD

Luke Sholl

Ostatnia aktualizacja: 30 Październik 2024

Dla osób, które mają już za sobą kilka udanych upraw, istnieje wiele zaawansowanych technik pozwalających jeszcze bardziej podnieść plony. Jedną z nich jest super cropping – metoda znana z tego, że potrafi zapewnić bardzo obfite zbiory marihuany. A najlepsze jest to, że na start wystarczą Ci pewne dłonie i zdrowa roślina.

Na czym polega super cropping?

Super cropping (celowe uszkadzanie łodyg) to technika treningu wysokiego stresu, której celem jest wywołanie reakcji obronnej rośliny. W efekcie krzewy stają się gęstsze i plonują obficiej – dzięki zmianom hormonalnym oraz zwiększonej produkcji kannabinoidów. Super cropping polega na ostrożnym zginaniu pędów w taki sposób, by uszkodzić ich wewnętrzne tkanki, ale nie przełamać ich całkowicie. Potem pozostaje już tylko odczekać około tydzień, aż gałąź się zregeneruje – i gotowe, rośliny są większe i mocniejsze niż wcześniej.

Kluczowe w super croppingu jest oczywiście „ostrożne” zginanie pędów – wymaga to odrobiny wyczucia, zanim w pełni opanujesz tę metodę. Nie ma jednak powodu do obaw: krok po kroku wyjaśnimy wszystko, co warto wiedzieć o tej technice zwiększania plonów, łącznie z najważniejszymi wskazówkami i typowymi błędami, których należy unikać.

Na czym polega różnica między LST a super croppingiem?

Zarówno trening niskostresowy (LST), jak i super cropping opierają się na tym samym założeniu: zginaniu pędów, aby kontrolować wzrost rośliny i wywołać reakcję na stres. W LST delikatnie podwiązujesz gałęzie w dół, by pobudzić rozrost na boki i przez kilka tygodni prowadzić roślinę do wybranego kształtu lub pozycji. W super croppingu natomiast celowo uszkadza się włókna wewnątrz pędu, aby móc go zgiąć i uformować. LST można traktować jako podstawową technikę treningu roślin, podczas gdy super cropping jest jej bardziej zaawansowaną odmianą.

Korzyści z super croppingu konopi

Super cropping to bez dwóch zdań jedna z najskuteczniejszych metod treningu roślin, która nie wymaga żadnych narzędzi ani zaawansowanych umiejętności uprawy konopi. Wystarczą gołe ręce i odrobina wyczucia. I to wciąż nie wszystkie zalety tej techniki.

• Bardziej krzaczaste rośliny: Zyskując większą kontrolę nad koroną i ustawieniem bocznych gałęzi, możesz wymusić bardziej rozkrzewiony pokrój. Rośliny pozostają niższe, ale są równie silne i żwawe dzięki nowo utworzonemu „zgrubieniu” w miejscu zgięcia.
• Większe plony: Odpowiednio wyginając gałęzie i ustawiając je tam, gdzie chcesz, maksymalizujesz dostęp światła do kluczowych miejsc kwitnienia. Im więcej miejsc na topy dobrze doświetlisz, tym większy potencjał plonów.
• Zwiększona moc: Stres u roślin konopi to świetny sposób na podbicie produkcji kannabinoidów i terpenów, ponieważ związki te są częścią naturalnego systemu obronnego rośliny. Super cropping wprowadza kontrolowany stres, który uruchamia reakcję obronną, nie uszkadzając rośliny w sposób nieodwracalny.
• Lepsza penetracja światła: Bardziej wyrównany baldachim oznacza równomierniejsze rozprowadzenie światła. Jeśli masz mało miejsca lub chcesz uprawiać kilka roślin w niewielkim namiocie, super cropping pomaga światłu dotrzeć głęboko w gęstą koronę, zapewniając roślinom zasoby potrzebne do bujnego wzrostu.
• Wyższa odporność roślin: Dzięki super croppingowi poddajesz rośliny takiemu poziomowi stresu, który nie powoduje załamania, lecz sprawia, że wracają jeszcze silniejsze i bardziej okazałe. To może poprawić ich ogólną wytrzymałość i stabilność, a w efekcie zwiększyć szanse na udane, obfite zbiory.

Kiedy wykonywać super cropping konopi

W przeciwieństwie do większości innych, wydajnych metod przycinania i trenowania roślin, z super croppingiem nie warto się spieszyć. Podczas gdy FIM, topowanie czy LST można wykonywać już wtedy, gdy rośliny w fazie wczesnej wegetacji wytworzą jeden–dwa zestawy właściwych liści, super cropping wymaga od hodowcy nieco więcej cierpliwości.

Optymalny moment

Aby uzyskać jak najlepsze rezultaty, zaczekaj z supercroppingiem przynajmniej do 3. lub 4. tygodnia fazy wegetatywnej. Daje to krzakowi czas na spokojny rozwój i osiągnięcie minimum 30 cm wysokości. Pamiętaj jednak, że kiedy rośliny konopi wchodzą z fazy wegetatywnej w kwitnienie, zachodzą w nich zmiany hormonalne i supercropping przestaje być skuteczny.

Podobnie jak przy toppingowaniu, manipulujesz rozprowadzeniem auksyn, aby „zmylić” roślinę co do tego, który pęd jest główną łodygą. Gdy roślina przechodzi w fazę kwitnienia, całą energię kieruje w produkcję topów, a łodygi twardnieją, dlatego okno czasowe na supercropping trzeba dobrze zaplanować.

Odmianowo zależny moment zabiegu

Najczęściej zaleca się czekać z zabiegiem do 3.–4. tygodnia fazy wegetatywnej, ale każda odmiana ma własne tempo wzrostu. Z tego powodu hodowca musi dopasować moment super cropingu do konkretnych cech rośliny. Niektóre szczepy bardzo dynamicznie rosną w wegetacji, a dopiero później „zwalniają” w czasie kwitnienia. W takim przypadku może być konieczne wcześniejsze rozpoczęcie super cropingu, aby mieć lepszą kontrolę nad rozrastającymi się odgałęzieniami i uformować równomierną koronę.

Kwestie zdrowotne roślin

Super cropping to technika silnego stresowania roślin, której celem jest uruchomienie ich naturalnej reakcji obronnej. Z tego powodu Twoja marihuana zawsze powinna być w świetnej kondycji, energicznie rosnąć i nie wykazywać żadnych innych problemów. Super cropping roślin już zestresowanych (na przykład z powodu niedoboru światła, składników odżywczych czy ataku szkodników) może skończyć się katastrofą, bo będzie to dla nich po prostu zbyt duże obciążenie.

Jak wykonać super cropping marihuany

Super cropping to jedna z najbardziej praktycznych technik trenowania roślin marihuany — i to dosłownie, bo wykonujesz ją ręcznie. Gdy wszystko pójdzie zgodnie z planem, cały zabieg można sprowadzić do dwóch prostych kroków. Nie potrzebujesz żadnych narzędzi poza niezawodną taśmą klejącą (na wypadek przypadkowych złamań).

Wybierz pędy do super croppingu

• Obejrzyj rośliny i wyznacz wyobrażoną linię, wzdłuż której będziesz wykonywać super cropping. To będzie docelowy poziom wierzchołków (canopy), więc upewnij się, że zmieści się w granicach namiotu lub pomieszczenia do uprawy.

Ściśnij i zegnij

• Najłatwiej pracuje się z wciąż elastycznymi, górnymi fragmentami pędów, które nie zdążyły jeszcze wytworzyć grubej kory. Chwyć boczną odnogę – zawsze zaczynaj od gałęzi, a nie od głównej łodygi – i trzymaj ją między kciukiem a palcem wskazującym.
• Delikatnie ściśnij pęd i lekko nim poruszaj, stopniowo zwiększając nacisk. Po 5–10 sekundach łodyga stanie się miękka i wiotka. Wtedy powoli zegnij ją w dół pod kątem 90 stopni. I właśnie na tym polega super cropping!
• Powtórz tę czynność na pozostałych odnogach (główną łodygę zostaw na sam koniec), aby uzyskać niskie, krzaczaste rośliny z równą „linią” wierzchołków. Po 5–7 dniach regeneracji w miejscu ściśnięcia wytworzy się gruby „guzek”.

Wesprzyj roślinę

• Na koniec warto zadbać o dodatkowe podparcie roślin, szczególnie przy większych i masywniejszych odgałęzieniach. Jeśli martwisz się o wytrzymałość którejś z gałęzi, możesz na miejsce zgięcia nałożyć trochę taśmy izolacyjnej lub taśmy typu duct tape, aby je zabezpieczyć i ustabilizować. Po około tygodniu możesz ją usunąć.
• Dobrze jest również delikatnie przywiązać główną łodygę przy pomocy opasek ogrodniczych, w przeciwnym razie po kilku dniach sama się wyprostuje i znów zacznie rosnąć do góry.

Środki ostrożności

Pierwsze próby supercroppingu zazwyczaj wychodzą najsłabiej, dlatego najlepiej zacząć od pojedynczej bocznej gałęzi, a nie od głównego pędu. Z czasem wyczujesz roślinę i lepiej zrozumiesz, jak mocno możesz ją ściskać i zginać. Błędy są nieuniknione, zwłaszcza gdy stosujesz supercropping na kilku roślinach naraz.

Jeśli zdarzy ci się złamać gałąź lub główną łodygę i zamiast miękkiego, elastycznego pędu pojawi się szerokie rozdarcie, nie panikuj. Właśnie po to trzymasz pod ręką taśmę naprawczą. Zrób szybki „opatrunek polowy”, dokładnie zaklejając uszkodzone miejsce, i obchodź się szczególnie delikatnie z pozostałymi gałęziami. Dobra wiadomość jest taka, że rośliny konopi są wyjątkowo odporne – po mniej więcej 10–14 dniach rana powinna zagoić się na tyle, by można było bezpiecznie usunąć taśmę.

Wady supercroppingu konopi

Niektórzy hodowcy mogą się rozczarować, gdy usłyszą, że super cropping nie sprawdza się w przypadku autokwitnących roślin konopi. Na szczęście część odmian Auto dobrze reaguje na LST, więc nie wszystko stracone. Choć samo wykonanie super croppingu jest dość proste, roślina potrzebuje długiej fazy wzrostu wegetatywnego, aby technika przyniosła pełne efekty. Niestety, przy odmianach autokwitnących nie dysponujesz takim komfortem czasowym. Standardowe, fotoperiodyczne odmiany marihuany wymagają zwykle około 6–8 tygodni wegetacji, by w pełni wykorzystać potencjał super croppingu.

Przy większych uprawach super cropping potrafi być też zbyt pracochłonny. W takich sytuacjach lepszym (i znacznie bardziej efektywnym czasowo) rozwiązaniem są techniki SOG lub ScrOG. Dla cierpliwego domowego hodowcy, który potrzebuje dyskretnej, niskiej, a jednocześnie wydajnej rośliny konopi, super cropping pozostaje jednak metodą idealną – kluczem jest znalezienie właściwego balansu.

Super cropping: zaawansowane wskazówki i triki

Kiedy opanujesz już delikatną sztukę wyginania gałęzi konopi, technika supercroppingu przestaje wydawać się tak onieśmielająca. Jeśli jednak chcesz dalej wyciskać maksimum plonu (i umiejętności), poniższe zaawansowane wskazówki są kluczowe.

• Wydłuż fazę wzrostu (wegetatywną): Przy całej uwadze poświęcanej ostrożnemu wyginaniu roślin łatwo zapomnieć, że to wciąż dla nich spory stres. Z tego powodu mogą potrzebować dodatkowych tygodni wegetacji, aby w pełni wrócić do formy. Dobra wiadomość jest taka, że po regeneracji rośliny zwykle rosną jeszcze lepiej, więc nieco dłuższa faza wegetatywna zwróci się przy zbiorach. Uważnie obserwuj rośliny po supercroppingu i przełączaj je na kwitnienie dopiero wtedy, gdy wszystkie złamania się zagoją, a rośliny będą wyglądały zdrowo i stabilnie.

• Przeanalizuj swoją przestrzeń uprawową: Gdy nabierzesz wprawy w supercroppingu, poczucie kontroli nad strukturą roślin jest naprawdę satysfakcjonujące. Pamiętaj jednak, że nadrzędnym celem tej techniki jest wyrównanie koron i zwiększenie dostępu światła do wszystkich miejsc tworzenia się topów. Podczas wyginania i mocowania pędów zwracaj uwagę na to, jak roślina wpisuje się w całą przestrzeń uprawową, i dąż do równomiernej struktury dla maksymalnego pokrycia światłem. Chodzi o to, aby każda część growboxa była wypełniona rośliną w możliwie równym stopniu.

• Łączenie supercroppingu z innymi technikami: Supercropping to tylko jedno z narzędzi w arsenale hodowcy, więc warto wykorzystać cały zestaw. Świetnie współgra on z LST (low-stress training), bo naturalnym krokiem jest przywiązywanie głównego pędu i bocznych odgałęzień. Możesz też spróbować topping'u, aby uzyskać wiele głównych szczytów (colas), ale koniecznie zachowaj odstęp co najmniej tygodnia–dwóch między cięciem a supercroppingiem, żeby rośliny miały czas na regenerację.

Najczęstsze błędy przy supercroppingu i jak ich uniknąć

Super cropping to technika treningu roślin na poziomie od średniozaawansowanego do zaawansowanego, ale nie oznacza to, że początkujący muszą z niej rezygnować. Wystarczy, że podejdziesz do niej spokojnie i z cierpliwością. A jeśli coś pójdzie nie tak, nie wpadaj w panikę! Rośliny konopi są niezwykle odporne i jeśli wiesz, jak naprawić swoje błędy, zwykle bardzo szybko wracają do formy.

• Przypadkowe złamanie łodygi: Prędzej czy później się zdarzy, nawet jeśli wykonywałeś super cropping już setki razy. Dobra wiadomość jest taka, że niemal każde pęknięcie da się uratować przy pomocy zwykłej taśmy klejącej. Gdy tylko zauważysz, że zewnętrzna warstwa gałęzi lub łodygi pękła, od razu przerwij pracę i zabezpiecz miejsce taśmą. W większości przypadków roślina goi się w ciągu kilku dni. Przebarwienia wokół złamania są normalne, ale jeśli po kilku dniach zgięcie nadal nie wygląda najlepiej, nałóż świeżą taśmę i poczekaj, aż utworzy się twardy „guzek” ochronny.

• Słaba cyrkulacja powietrza: Przy super cropping bardzo łatwo się zapomnieć, zwłaszcza gdy nad koroną roślin zaczyna tworzyć się gęsty, jednolity baldachim. Taka bujna masa liści zwiększa jednak ryzyko wystąpienia pleśni i zgnilizny topów. Jeśli zauważysz porażone kwiaty, usuń je jak najszybciej (uważając, by nie dotykać innych roślin). Gdy będziesz mieć pewność, że usunąłeś całą zgniliznę, przytnij część dolnych liści wachlarzowych i przestaw rośliny tak, aby poprawić przepływ powietrza.
• Pośpiech przy roślinach: W przypadku odmian fotoperiodycznych to grower decyduje, kiedy przełączyć je z fazy wzrostu wegetatywnego w kwitnienie. Jeśli zastosowałeś super cropping, ale rośliny wciąż nie wyglądają tak dobrze jak przed zabiegiem, daj im jeszcze tydzień na regenerację. W tym czasie kluczowe jest utrzymanie prawidłowego cyklu mokro–sucho przy podlewaniu oraz zapewnienie odpowiedniej ilości składników odżywczych.

Super cropping: duże ryzyko, duża nagroda

Bez wątpienia super cropping to ryzykowna technika treningu roślin, a bez odpowiedniej praktyki po drodze niemal na pewno zdarzy się kilka połamanych gałązek. Jeśli jednak dasz roślinom czas na regenerację (i będziesz mieć pod ręką solidną taśmę klejącą), nie ma większego powodu, by unikać tej metody silnego stresowania.

W końcu odrobina stresu może przynieść ogromne korzyści, a super cropping to świetny sposób na wyciśnięcie maksimum mocy i plonu z roślin. Zachowaj tylko cierpliwość i najpierw opanuj tę sztukę na drobnych odgałęzieniach, zanim zaczniesz wyginać główną łodygę!