Mikrodawkowanie MDMA: najważniejsze informacje

Mikrodawkowanie psychodelików zyskuje coraz większą popularność i akceptację, zwłaszcza w przypadku psylocybiny i LSD. Różne inne substancje, które obecnie w wielu miejscach są nielegalne, są badane pod kątem ich potencjalnych korzyści w psychoterapii. Wśród nich znajduje się MDMA, znana przede wszystkim jako substancja rekreacyjna, określana potocznie jako molly lub ecstasy (w zależności od regionu). Mikrodawkowanie MDMA jest dużo rzadsze i do tej pory zostało zbadane jedynie w niewielkim stopniu. Na podstawie dostępnych danych poniżej odpowiadamy na kilka najczęściej pojawiających się pytań dotyczących mikrodawkowania MDMA.

Czym jest MDMA?

MDMA (3,4-metylenodioksymetamfetamina) to syntetyczna (wytworzona przez człowieka) substancja psychoaktywna o działaniu stymulującym i częściowo halucynogennym.

W 1914 roku MDMA zostało opatentowane ze względu na swój potencjał medyczny, po raz pierwszy zsyntetyzowano je jednak już w 1912 roku. Przez kolejne dekady psychiatrzy wykorzystywali tę substancję w celach terapeutycznych, aż do jej delegalizacji w latach 80. w ramach „wojny z narkotykami”.

Obecnie naukowcy ponownie badają możliwości wykorzystania MDMA jako wsparcia w psychoterapii. Prowadzone są m.in. badania nad jego potencjałem w leczeniu depresji opornej na terapię, zespołu stresu pourazowego (PTSD), a także w terapii par zmagających się z poważnymi kryzysami w związku.

Jakie są efekty działania MDMA?

MDMA nasila aktywność (co najmniej) trzech neuroprzekaźników w mózgu: serotoniny, dopaminy i noradrenaliny. Substancja ta wywołuje wyrzut tych związków (najsilniej wzrastają poziomy serotoniny), a jednocześnie tymczasowo blokuje ich wychwyt zwrotny. Dodatkowo MDMA obniża aktywność ośrodka strachu w mózgu (ciała migdałowatego).

Poniżej przedstawiamy typowe efekty działania MDMA, pamiętaj jednak, że substancja ta może – i będzie – działać na każdego inaczej. Twoje doświadczenie zależy od oczywistych czynników, takich jak dawka, jakość/czystość przyjmowanej substancji, indywidualne uwarunkowania organizmu, dieta i tym podobne, ale także od mniej oczywistych aspektów, jak nastrój, kondycja psychiczna oraz tzw. set i setting.

Do potencjalnych ostrych działań niepożądanych MDMA należą m.in. nadciśnienie, neurotoksyczność, omdlenia, ataki paniki, a w cięższych przypadkach utrata przytomności i drgawki. Śmiertelne przedawkowania MDMA zdarzają się rzadko, jednak wysokie dawki mogą stanowić zagrożenie dla życia.

Z drugiej strony, typowe ostre efekty pełnej dawki MDMA mogą obejmować:

• Euforię
• Poczucie dobrostanu emocjonalnego
• Większą otwartość i towarzyskość
• Emocjonalne ciepło i wzmożoną empatię (MDMA bywa określane jako „empatogen”)
• Obniżenie zahamowań związanych z dotykiem
• Większą gotowość do rozmów na intymne, silnie nacechowane emocjonalnie tematy

Warto pamiętać, że wyrzut dużych ilości serotoniny pod wpływem MDMA prowadzi do znacznego jej wyczerpania, co może skutkować negatywnymi następstwami psychicznymi w dniach następujących po zażyciu.

Dlaczego ludzie mikrodawkowują MDMA?

Mikrodawkowanie MDMA jest znacznie rzadsze niż mikrodawkowanie psychodelików, takich jak LSD czy magic mushrooms. Zazwyczaj robi się to, aby zwiększyć poziom energii, ułatwić lub wzmocnić chęć i zdolność do kontaktów społecznych albo zmierzyć się z dawnymi traumami.

Choć MDMA było stosunkowo dobrze przebadane w kontekście psychoterapii, samo mikrodawkowanie tej substancji pozostaje słabo poznane. Naukowcy skupiali się głównie na potencjalnych korzyściach z pełnych dawek, podawanych do trzech razy pod ścisłym nadzorem doświadczonego zespołu terapeutów.

Ryzyko mikrodawkowania MDMA

Z powodu braku solidnych badań nad mikrodawkowaniem MDMA, kwestia bezpieczeństwa i skuteczności tej praktyki pozostaje niejasna. Ryzyko, na jakie się narażasz, zależy m.in. od częstotliwości przyjmowania mikrodawek, tego, czy robisz to pod opieką specjalisty, oraz od jakości i czystości samej substancji.

Warto pamiętać, że czym innym jest okazjonalne przyjęcie mikro dawki, a czym innym regularne mikrodawkowanie według ustalonego protokołu. W tym drugim przypadku tolerancja rośnie bardzo szybko i działanie może przestać być odczuwalne już po jednym–dwóch kolejnych dniach (chyba że nieustannie zwiększa się dawkę).

Z uwagi na wpływ MDMA na neuroprzekaźniki, przyjmowanie go kilka razy w tygodniu może poważnie zaburzyć poziom serotoniny. Z kolei to może odbić się negatywnie na zdrowiu psychicznym i równowadze emocjonalnej.

Częste używanie MDMA może także szkodzić zdrowiu fizycznemu, między innymi podnosząc ciśnienie krwi i obciążając serce.

Krytycy podkreślają, że rozwijająca się tolerancja oraz sposób, w jaki MDMA działa w organizmie, mogą sprzyjać powstawaniu uzależnienia fizycznego i psychicznego.

Dodatkowym problemem jest trudność w ocenie jakości i czystości substancji, ponieważ MDMA jest nielegalne w większości krajów. Niezależnie od tego, czy planujesz przyjąć pełną dawkę rekreacyjnie, czy chcesz eksperymentować z mikrodawkowaniem w celach terapeutycznych, kluczowe jest, by używać możliwie najczystszej substancji, nie zanieczyszczonej ani „dosmaczonej” innymi środkami, oraz znać jej moc. MDMA kupione na czarnym rynku rzadko spełnia te kryteria. Aby ograniczyć ryzyko wynikające z braku lub fałszywych informacji o składzie, możesz zaopatrzyć się w domowe zestawy do testowania narkotyków.

Czym właściwie jest mikrodawka MDMA?

Ogólnie rzecz biorąc, mikrodawką nazywa się taką ilość substancji psychoaktywnej, która jest niższa od progu wyraźnie odczuwalnego działania — nie wywołuje zauważalnych efektów, choć wciąż wpływa na organizm na poziomie komórkowym. W przypadku MDMA większość osób za mikrodawkę uznaje 5–25 mg. Inni sugerują, by zacząć już od 3 mg, a część uważa, że mikrodawka powinna wynosić około jednej dwudziestej do jednej dziesiątej dawki rekreacyjnej.

Warto pamiętać, że przy określaniu odpowiedniej ilości istotne jest też to, czy mikrodawkę przyjmuje się tylko okazjonalnie, czy też regularnie, w ramach konkretnego protokołu mikrodawkowania.

W jaki sposób zazwyczaj mikrodawkuje się MDMA?

Na razie nie ma jednej, powszechnie uznanej metody na mikrodawkowanie MDMA. Często jednak zaleca się robienie co najmniej tygodniowych przerw między kolejnymi dawkami.

Jak już wspomniano, większość osób wybiera dawki w przedziale od 5 do 25 miligramów. Inni zaczynają od jeszcze mniejszych ilości, na przykład około 200 mcg.

Pamiętaj, że częste przyjmowanie MDMA wiąże się z poważnym ryzykiem (zobacz wyżej).

Jakich efektów możesz się spodziewać przy mikrodawkowaniu MDMA?

Mikrodawka nie ma na celu wywołania haju, dlatego nie należy oczekiwać pełnego spektrum działania typowej, rekreacyjnej dawki MDMA. Te efekty opisano powyżej jako „typowe ostre efekty”.

Ponieważ mikrodawkowanie MDMA do tej pory rzadko było przedmiotem badań naukowych, a dostępne są głównie pojedyncze relacje użytkowników, wciąż niewiele wiadomo o tym, jak dokładnie może ono na ciebie wpływać.

Przeprowadzono co prawda badania zależności dawka–odpowiedź, w których osobom z PTSD podawano niskie dawki MDMA podczas dwóch sesji oddzielonych odstępem 3–5 tygodni. Te dawki nie zawsze były jednak subprogowe – zaczynały się od 25 mg, a sięgały do 40 mg. Uczestnicy otrzymujący niższe dawki często zgłaszali objawy takie jak lęk i problemy z koncentracją. W porównaniu z osobami z grup wysokodawkowych częściej występowały u nich też bóle głowy i uczucie wyczerpania.

Podsumowując, informacje na temat konkretnych efektów mikrodawkowania MDMA pozostają na razie dość niejasne.

Mikrodawkowanie MDMA — tak czy nie?

Na tym etapie zapewne widać już wyraźnie, że kwestia mikrodawkowania MDMA jest daleka od prostoty. Przy braku solidnych badań i ograniczonym dostępie do wiarygodnych informacji na temat tej praktyki niezwykle trudno jednoznacznie ocenić, czy jest to dobry pomysł, czy nie — dlatego też często zaleca się całkowite powstrzymanie od takich eksperymentów.

Zamnesia

Zamnesia to prawdziwy kosmiczny autorytet w świecie konopi i substancji psychodelicznych. Łącząc tę specjalistyczną wiedzę z godzinami wnikliwych badań, Zamnesia nieprzerwanie tworzy wybitne treści. Dzięki ich niepowtarzalnemu charakterowi możemy śmiało powiedzieć, że Zamnesia stała się naszym czułym "uchem przy ziemi" w każdej sprawie związanej z substancjami zmieniającymi świadomość.

Przeczytaj pełną biografię