How to przygotować podłoże CVG metodą „bucket tek”

Istnieje wiele sposobów, aby hodować grzybki halucynki w domu. Część osób uwielbia dopracowywać każdy szczegół i dążyć do absolutnie najlepszych plonów—niezależnie od ilości pracy, jaką trzeba w to włożyć—podczas gdy inni wolą odpuścić perfekcjonizm na rzecz bardziej swobodnego, niewymagającego podejścia.

Dla tej drugiej grupy (czyli zapewne większości) świetnym rozwiązaniem jest metoda wiadra, znana jako bucket tek. Warto przy tym podkreślić, że ta technika uprawy grzybów halucynków w większej ilości nadal potrafi być zaskakująco wydajna!

W tym artykule pokażemy krok po kroku, jak przygotować podłoże CVG, korzystając ze sprawdzonej metody bucket tek.

Jak działa bucket tek?

Metoda bucket tek to wyjątkowo prosty sposób na przygotowanie dużej ilości podłoża do uprawy grzybków halucynków. Za opracowanie bucket tek należy podziękować użytkownikowi Shroomery o nicku Damion5050, za dopracowanie metody w formie opisanej poniżej – Bodhisatcie, a za pomysł z izolacją wiadra – MudaFuce!

To rozwiązanie jest tanie, proste i wykorzystuje naturalne materiały, które same w sobie nie sprzyjają rozwojowi mikroorganizmów, więc nie są z góry skażone. Dzięki temu podłoże wystarczy lekko przepasteryzować, zamiast je całkowicie sterylizować. W praktyce oznacza to, że przy bucket tek możesz obyć się bez szybkowaru!

W najprostszej wersji bucket tek można wykonać wyłącznie z wiórków kokosowych (coco coir). W przepisie, który pokażemy ci poniżej, dodamy jednak także gips i wermikulit – oba te składniki podnoszą jakość podłoża, a co za tym idzie, poprawiają plon i kondycję grzybków halucynków.

Gotowe podłoże przygotowane metodą bucket tek można następnie zaszczepić grzybnią – najczęściej w formie ziarna zaszczepionego grzybnią – i już po krótkim czasie hodowcy mogą liczyć na naprawdę obfite zbiory!

Jak przepasteryzować wiórki kokosowe w wiadrze?

Jak już wspomniano, włókno kokosowe (coco coir) samo w sobie nie stanowi siedliska życia mikroorganizmów, więc można je uznać za naturalnie „wyjałowione”. Choć do jego nawodnienia możesz użyć zwykłej zimnej wody i od razu przejść do działania, rozsądnie jest delikatnie je przepasteryzować – na wypadek, gdyby dostały się do niego jakieś zarodniki grzybów lub bakterie.

Metoda bucket tek uwzględnia pasteryzację jako pełnoprawny etap, a nie osobny proces. W praktyce polega to na zalaniu kostki coco wrzątkiem w wiadrze, a następnie szczelnym zamknięciu pokrywki. Przez kolejne dziewięćdziesiąt minut całość pozostaje przykryta i w tym czasie zachodzi pasteryzacja. Co prawda podłoże nie będzie całkowicie sterylne, ale w przypadku włókna kokosowego nie ma to większego znaczenia – możesz spokojnie przejść do następnych kroków!

Zamiast używać izolowanego termicznie wiadra, które utrzyma wrzątek w odpowiedniej temperaturze na czas pasteryzacji, możesz owinąć zwykłe wiadro materiałem termoizolacyjnym – na przykład śpiworem. Dzięki temu praktycznie każde wiadro będzie się nadawało, a woda pozostanie wystarczająco gorąca, by zapewnić prawidłową pasteryzację.

Jak przygotować podłoże CVG w dużej ilości metodą bucket tek

Metoda bucket tek jest naprawdę prosta, dlatego należy do najpopularniejszych sposobów przygotowania podłoża CVG do masowej uprawy Psilocybe. Przejdźmy więc od razu do konkretów.

Proporcje podłoża CVG

Dla uzyskania najlepszych rezultatów zaleca się użycie mieszanki włókna kokosowego, vermiculitu i gipsu, czyli tzw. CVG. Włókno kokosowe stanowi podstawę podłoża, vermiculit pomaga utrzymać odpowiedni poziom wilgotności, a gips działa jako bufor pH i dostarcza wapnia oraz siarki, co sprzyja silnemu rozwojowi grzybni.

Poniższe proporcje są odpowiednie dla wiadra o pojemności 22 litrów:

• 650 g suchego włókna kokosowego

• 1–2 litry vermiculitu

• Garść (około 300 g) gipsu

Nie ma potrzeby odmierzać dokładnie ilości vermiculitu ani gipsu, ale warto trzymać się mniej więcej podanych wartości. Jeśli używasz wiadra o innej pojemności, po prostu odpowiednio podziel lub pomnóż wszystkie ilości. Na przykład dla wiadra 11-litrowego każdą z nich zmniejszasz o 50%.

Sprzęt

• 650 g suchego włókna kokosowego (coco coir)

• 1–2 litry wermikulitu

• Garść (około 300 g) gipsu

• Wiadro 22-litrowe z pokrywą (opcjonalnie izolowane)

• 3,25 litra wrzącej wody (lub 5× wybrana ilość włókna kokosowego)

• Śpiwór lub materiał izolacyjny do owinięcia (opcjonalnie)

• Garść zużytej kawy z fusami (opcjonalnie)

Instrukcje

Gdy masz już przygotowany cały sprzęt, możesz zaczynać. Poza czasem potrzebnym na „ugotowanie” i pasteryzację podłoża, sam proces jest szybki i nieskomplikowany.

1. Umieść włókno kokosowe w wiadrze. Jeśli używasz sprasowanych kostek, rozkrusz je przed nawilżeniem – dzięki temu cała procedura będzie łatwiejsza.

2. Dodaj wermikulit i fusy z kawy.

3. Zagotuj około 2,5 litra wody. Wsyp gips i dokładnie wymieszaj. Pozwól całości gotować się przez pięć minut.

4. Gdy woda się zagotuje i gips całkowicie się rozpuści, zalej nią włókno kokosowe i wermikulit w wiadrze. Choć zazwyczaj używa się ok. 5 razy więcej wody niż włókna kokosowego, lepiej zacząć od proporcji 3,5–4 razy więcej, a potem w razie potrzeby stopniowo dolewać. Łatwiej jest dodać trochę wody, niż próbować się jej pozbyć – a gotowe podłoże nie powinno być zbyt mokre.

5. Załóż pokrywkę na wiadro. Na tym etapie możesz owinąć wiadro śpiworem lub innym materiałem izolacyjnym, aby dłużej utrzymać wysoką temperaturę.

6. Po 90 minutach zdejmij pokrywkę i zamieszaj zawartość, rozbijając zbite fragmenty włókna kokosowego. Zachowaj ostrożność – będzie unosiło się dużo pary, a woda nadal będzie bardzo gorąca.

7. Teraz odstaw wiadro w spokojne miejsce i pozostaw je na noc do całkowitego wystudzenia. Dopóki zawartość nie osiągnie temperatury pokojowej, nie możesz iść dalej – ale nie ma pośpiechu. Utrzymywanie wysokiej temperatury ma dwa zadania: pasteryzuje podłoże i „gotuje” włókno kokosowe. Tak przygotowane włókno zwykle daje lepsze plony niż surowe, więc warto uzbroić się w cierpliwość!

8. Kiedy wszystko ostygnie, podłoże będzie gotowe do zaszczepienia. Jeśli jest zbyt mokre, dodaj więcej włókna kokosowego i dokładnie wymieszaj. Jeżeli wydaje się za suche, dolej odrobinę wody (nie musi być gorąca), aż osiągniesz odpowiedni poziom wilgotności.

Zalety i wady stosowania włókna kokosowego

Zalety stosowania podłoża z włókna kokosowego:

• Niska cena

• Łatwa obróbka i przygotowanie

• Naturalnie nie sprzyja rozwojowi zanieczyszczeń

• Świetna struktura do wzrostu grzybni

• Stosunkowo odporne na zakażenia

Wady stosowania włókna kokosowego:

• Sam kokos praktycznie nie zawiera składników odżywczych dla grzybków halucynków; plony będą mniejsze w porównaniu do podłoży zawierających nawóz zwierzęcy/odchody dżdżownic/słomę.

Możesz dodać nawóz, odchody dżdżownic lub słomę do mieszanki z włóknem kokosowym, aby poprawić jej zdolność odżywiania grzybów. Zwiększa to jednak ryzyko kontaminacji, dlatego wymaga odpowiedniej sterylizacji, co dość mocno zmienia cały proces. Mimo to powyższa metoda z dodatkiem gipsu zazwyczaj w zupełności wystarcza — u wielu osób sprawdza się bez zarzutu.

Jak długo wytrzymuje podłoże CVG?

Podłoże CVG może zachować przydatność przez pewien czas — niektórzy mówią o tygodniu, inni o kilku miesiącach — jednak im dłużej je przechowujesz, tym większe ryzyko pojawienia się zanieczyszczeń. Jeśli przygotujesz podłoże CVG i nie planujesz użyć go od razu, możesz je zamrozić, a następnie rozmrozić w momencie, gdy będzie potrzebne.

Jeśli przechowujesz je w inny sposób, przed ponownym użyciem warto je jeszcze raz przepasteryzować. Ponieważ podłoże jest już wilgotne, nie zrobisz tego po prostu, zalewając je kolejną porcją wrzątku. Trzeba będzie przenieść je do garnka i podgrzać na kuchence albo w jakiś sposób umieścić w piekarniku.

Najbezpieczniej jest jednak zużyć je możliwie jak najszybciej po przygotowaniu.

Czy podłoże CVG można wyrzucać do odpadów organicznych?

Jeśli w podłożu znajduje się wermikulit, może to stanowić problem. Choć wermikulit jest materiałem pochodzenia naturalnego, zachowuje się trochę jak kamień – bardzo wolno się rozkłada. Dlatego, mimo że nie jest zanieczyszczeniem, nie powinien trafiać do bioodpadów, które zazwyczaj przeznaczone są na kompost. Wermikulit się po prostu nie kompostuje.

Jeżeli w swojej mieszance nie używasz wermikulitu, powinna ona nadawać się do wyrzucenia wraz z odpadami organicznymi.

CVG bucket tek: prosta i skuteczna metoda

Ta metoda to bardzo prosty i skuteczny sposób przygotowania podłoża w dużej objętości dla grzybów Psilocybe. Co ważne, pomija konieczność pełnej sterylizacji, co sprawia, że jest atrakcyjniejsza od wielu innych technik.

Choć włókno kokosowe bez dodatku nawozu zwierzęcego lub innego rodzaju nawozu nie jest tak wydajne jak bardziej żyzne mieszanki, nadrabia ten minus wyjątkową prostotą użycia oraz większą odpornością na zanieczyszczenia. A biorąc pod uwagę, jak frustrujące potrafi być skażone podłoże w uprawie masowej, ta cecha czyni tę technikę szczególnie wartą uwagi – zwłaszcza dla początkujących lub osób, które szukają możliwie najłatwiejszego sposobu uprawy!

Max Sargent

Max pisze od ponad dekady, a w ostatnich latach wyspecjalizował się w dziennikarstwie konopnym i psychodelicznym. Tworzył treści m.in. dla Zamnesia, Royal Queen Seeds, Cannaconnection, Gorilla Seeds, MushMagic i innych marek, dzięki czemu świetnie zna różne segmenty tej branży.

Przeczytaj pełną biografię