Jak wybrać odpowiednią medyczną odmianę konopi dla siebie

CZASY SIĘ ZMIENIAJĄ

W ponurych, przygnębiających latach 30. XX wieku pewien dziwak o imieniu Earle Albert Rowell był zdeklarowanym przeciwnikiem marihuany. Rowell był tak radykalny, że regularnie atakował organy ścigania za to, że jego zdaniem robiły za mało, by wytępić marihuanę i wsadzać jej użytkowników za kratki. W swoim ośmiopunktowym manifeście antymarihuanowym Rowell wymienia rzekome szkodliwe skutki konopi.

W punkcie 7 twierdzi, że marihuana „prowadzi do obłędu — to jej specjalność”. Nasz ulubiony jest jednak otwierający manifest punkt 1, w którym utrzymuje, że marihuana „niszczy siłę woli, zamieniając użytkownika w meduzę”.

KANNABIS CORAZ MOCNIEJ WCHODZI DO MEDYCYNY

Kannabis jako roślina lecznicza był wykorzystywany od tysięcy lat. Najstarsze zapisy na temat jego zastosowań terapeutycznych pochodzą z 2737 r. p.n.e. Aż do powszechnego wprowadzenia zakazu w pierwszych dekadach XX wieku roślina ta zajmowała ważne miejsce w medycynie.

Legalizacja konopi w niektórych krajach sprawiła, że ponownie zaczęto postrzegać je jako roślinę o dużym potencjale medycznym. Wczesne badania pokazują, że kannabinoidy – związki szeroko występujące w konopiach – charakteryzują się bardzo szerokim spektrum możliwych zastosowań.

CBD jest przedstawicielem tej grupy związków – kannabinoidem, który w badaniach na zwierzętach i w ograniczonej liczbie badań klinicznych wykazał intrygujące właściwości. Do tej pory opisano możliwe działanie anksjolityczne, przeciwzapalne, neuroprotekcyjne oraz przeciwdrgawkowe. Badania in vitro (przeprowadzane na hodowlach komórkowych) wykazały również, że CBD może prowadzić do śmierci komórek raka piersi. Brak działania psychotropowego sprawia, że CBD jest w wielu krajach łatwiej dostępne i legalne.

THC to drugi główny kannabinoid obecny w konopiach, znany przede wszystkim z działania psychoaktywnego. Choć budzi kontrowersje, w badaniach naukowych również wykazuje wartość terapeutyczną. W eksperymentach na liniach komórkowych, zwierzętach i w badaniach z udziałem ludzi ten kannabinoid ujawnia potencjał w łagodzeniu bólu, a także w terapii choroby Alzheimera i choroby Parkinsona.^[8]

CBD i THC to tylko dwa z ponad stu kannabinoidów zidentyfikowanych w roślinie konopi. Co na temat pozostałych mówi nauka?

POZNAJ KANNABINOIDY

Kannabinoidy nie występują wyłącznie w konopiach. Te pochodzenia roślinnego nauka nazywa fitokannabinoidami – znamy ich już co najmniej 113.

Organizm wytwarza też własne kannabinoidy, tzw. endokannabinoidy. Substancje te – jak choćby „cząsteczka szczęścia” anandamid – pełnią funkcję przekaźników w receptorach CB1 i CB2 układu endokannabinoidowego. Ten rozległy system bierze udział m.in. w regulowaniu bólu, nastroju, pamięci i apetytu.

Są też kannabinoidy powstające w laboratorium – to tzw. syntetyczne kannabinoidy.

Najlepiej przebadanymi fitokannabinoidami są CBD i THC. Działają one m.in. poprzez pobudzanie lub hamowanie tych samych receptorów, z którymi łączą się endokannabinoidy. THC w dużej mierze naśladuje działanie anandamidu w receptorze CB1. CBD nie działa jak klasyczny klucz i zamek – oddziałuje raczej pośrednio, częściowo ograniczając zdolność THC do wiązania się z CB1.

Naukowcy coraz częściej przyglądają się również mniej znanym kannabinoidom. Badania są tu dopiero na wczesnym etapie, ale pojawiają się obiecujące wyniki:

• CBG (kannabigerol) to chemiczny prekursor wielu innych kannabinoidów. Enzymy roślinne katalizują reakcje, w wyniku których powstają z niego THCA, CBDA i inne związki. Uwaga na oznaczenie „A” – wskazuje ono na kwasową formę kannabinoidu, taką, w jakiej występuje on w świeżej roślinie przed podgrzaniem. W większości odmian konopi zawartość CBG jest niewielka. Związek ten częściowo blokuje receptory CB1, a także wiąże się z receptorami waniloidowymi i serotoninowymi. Do tej pory CBG wykazywał potencjał przeciwbakteryjny, przeciwdepresyjny oraz rozluźniający mięśnie.

• CBC (kannabichromen) to kolejny ważny kannabinoid wyizolowany z konopi. W przechwyconych próbkach przeciętne stężenie wynosi ok. 0,3%, ale niektóre odmiany komercyjne i medyczne zawierają go znacznie więcej. CBC oddziałuje głównie na receptory CB2, przy minimalnej aktywności wobec CB1. Jest niepsychotropowy i we wczesnych badaniach wykazał działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe.

• THCV (tetrahydrokannabiwaryna) to analog THC obecny w niewielkich ilościach w większości odmian. Istnieją jednak rośliny, w których zawartość THCV sięga imponujących 16%. Cząsteczka ta wiąże się z receptorami CB1 i blokuje je. Jak dotąd THCV wykazywał potencjał wspierający redukcję masy ciała oraz działanie przeciwzapalne.

To tylko kilka lepiej poznanych kannabinoidów. Wiele innych wciąż czeka na dokładniejsze zbadanie.

W miarę jak kannabinoidy zyskują na znaczeniu w medycynie, hodowcy prawdopodobnie będą tworzyć odmiany o podwyższonej zawartości takich związków jak CBG, THCV czy CBC – podobnie jak stało się to wcześniej z CBD.

POZNAJ SWÓJ UKŁAD ENDOKANNABINOIDOWY

Każdy człowiek posiada układ endokannabinoidowy, który naturalnie reaguje na pobudzenie. Jesteśmy jednak indywidualni, dlatego nie ma dwóch identycznych pacjentów. Ujednolicona, przewidywalna reakcja na medyczną marihuanę nie istnieje – każdy użytkownik medycznej marihuany reaguje na nią nieco inaczej.

Dlatego na domowym hodowcy medycznej marihuany spoczywa obowiązek eksperymentowania z różnymi odmianami i fenotypami. Dla osób korzystających z medycznej marihuany równie ważne jest testowanie różnych odmian leczniczych oraz dawek.

Współcześnie wciąż brakuje rzetelnych danych naukowych z niezależnych źródeł. W praktyce to własne, ostrożne eksperymenty oraz wymiana doświadczeń z innymi użytkownikami medycznej marihuany dostarczą Ci więcej wiedzy niż niejeden artykuł naukowy.

POZNAJ KLASYFIKACJE: SATIVA/INDICA/HYBRYDY/AUTOKWITNĄCY/CBD-RICH

Najpowszechniej przyjęta nazwa botaniczna i prawna dla marihuany to Cannabis sativa L. W praktyce jednak wygodniej jest podzielić ją na pięć dość szerokich kategorii, opisanych poniżej. Świadomie pomijamy tu konopie włókniste, ponieważ ich zastosowanie jest głównie przemysłowe.

SATIVA

Czysta sativa jest dziś praktycznie nieosiągalna, choć na rynku nie brakuje odmian hybrydowych z wyraźną dominacją sativy. Odmiany o przewadze sativy słyną z pobudzającego, podnoszącego na duchu i mocno „mózgowego” efektu. Zwykle wyróżniają się wysoką zawartością THC i bardzo niskim, często niemal zerowym poziomem CBD. Medycznie częściej poleca się je przy zaburzeniach natury psychicznej, takich jak depresja czy stany lękowe. Jako wysokie rośliny o późnym kwitnieniu, niemal czyste odmiany sativy potrzebują na kwitnienie trzech miesięcy lub dłużej i zazwyczaj wymagają przycinania oraz treningu, aby utrzymać ich wzrost w ryzach.

INDICA

Ciężkie, klasyczne odmiany indici, takie jak Kush czy Northern Lights, to swego rodzaju „oldschoolowa” medyczna marihuana. Wysoka zawartość THC i zwykle ponad 1% CBD daje krzaczastym roślinom indica kilka przewag nad sativami w przypadku pacjentów z problemami natury fizycznej. Bardziej uspokajające, wręcz senne działanie mocnej indici od tysięcy lat cenione jest za łagodzenie bólu i wspieranie zdrowego snu. Kwitnąc w 7–9 tygodni, odmiany indica są świetnym wyborem dla pacjentów uprawiających na własny użytek, którzy dysponują ograniczoną przestrzenią i czasem na uprawę.

HYBRYDY

W tym przypadku mówimy o odmianach fotoperiodycznych, które są krzyżówkami indiki i sativy. Zgodnie z oczekiwaniami, hybrydy mogą mieć bardzo różną moc – od stosunkowo łagodnej po ekstremalnie wysoką. We współczesnych hybrydach standardem są coraz wyższe poziomy THC oraz dodatek CBD (zwykle 1% lub mniej). W zależności od konkretnej odmiany mogą one zapewniać mieszany „head‑body high” – jednocześnie euforyczne uniesienie w głowie i wyraźnie „stonowany” efekt w ciele.

Obecnie większość growerów stawia właśnie na genetykę hybrydową, ponieważ czyste odmiany landrace są już rzadkością. Okres kwitnienia 8–10 tygodni połączony z dynamicznym wzrostem to znak rozpoznawczy wysokiej klasy hybrydy. Remo Chemo to nowa, zdominowana przez indikę hybryda, która może osiągać aż do 24% THC.

AUTOFLOWERING

Nowoczesne hybrydy nasiona marihuany automaty to już nie tylko karłowate odmiany ruderalis. Dzisiejsze automaty łączą w sobie genetykę indica, sativa i ruderalis. Pod względem mocy dorównują odmianom fotoperiodycznym, a jednocześnie są najszybsze w uprawie. Od nasiona do zbioru wystarczy zazwyczaj 8–12 tygodni. W ostatnim czasie na rynku pojawiło się też wiele automatów bogatych w CBD.

Odmiany Automat bogate w CBD to świetny wybór dla osób uprawiających na zewnątrz, które dysponują ograniczoną przestrzenią i krótkim latem. To zdecydowanie najlepsza opcja dla medycznych hodowców marihuany, którzy mają mało czasu.

Odmiany bogate w CBD

Konopie bogate w CBD to prawdziwa rewolucja w świecie medycznej marihuany. Zamiast skupiać się wyłącznie na odmianach o jak najwyższej zawartości THC, hodowcy coraz częściej opracowują medyczne odmiany o wysokiej zawartości CBD. Zarówno fotoperiodyczne, jak i autokwitnące hybrydy o podwyższonym poziomie CBD są dziś łatwo dostępne i bardzo szybko stają się najchętniej wybieranymi przez pacjentów uprawiających marihuanę.

Za najbardziej obiecujące uważa się stosowanie całej rośliny o proporcjach kannabinoidów THC:CBD na poziomie 1:1. CBD Critical Mass oraz Dance World to dwie wydajne odmiany bogate w CBD o względnie zrównoważonym stosunku THC:CBD. W ciągu 8–9 tygodni standardowego kwitnienia 12/12 z tych łatwych w uprawie odmian bogatych w CBD można uzyskać około 500 g/m² medycznej marihuany.

CBD CRITICAL MASS

CBD Critical Mass rośnie bardzo podobnie do oryginalnej, lubianej przez komercyjnych hodowców odmiany Critical Mass, zachowując jej głównie indykowe cechy. Kluczowa różnica to zawartość CBD na poziomie 5–10%, zbliżona do ilości THC, co daje zrównoważony profil kannabinoidów. Ta medyczna odmiana świetnie sprawdzi się u początkujących i dobrze rośnie w różnych podłożach. CBD Critical Mass idealnie nadaje się do uprawy w systemie SOG.

DANCE WORLD

Dance World to zdominowana przez sativę hybryda oparta na legendarnej genetyce Dancehall oraz Juanita la Lagrimosa. Ta medyczna odmiana marihuany w czasie uprawy wydziela niewiele zapachu, za to po wysuszeniu oferuje ziemisty, korzenny bukiet z owocowymi nutami. Poziomy THC i CBD zwykle utrzymują się na zbliżonym poziomie – odpowiednio około 10% i 12%. Delikatny, ale pobudzający efekt psychoaktywny sprawia, że to świetna propozycja na dzienną medyczną marihuanę. Dance World ma bardziej zwartą, indeksową budowę niż większość hybryd z przewagą sativy, co czyni ją idealną do mniejszych przestrzeni uprawowych i doskonale nadającą się do metody SOG.

WYBIERZ ODMIANĘ NA PODSTAWIE KANABINOIDÓW I GENETYKI

Brzmiące kozacko nazwy marek, polecenia celebrytów, wszechwiedzący „eksperci” od niczego i stara, manipulacyjna reklama będą próbowały podjąć decyzję za ciebie. Nie daj się jednak zmanipulować. Jedyny rzetelny sposób na wybór właściwej medycznej odmiany marihuany to własny research. Dobrym punktem wyjścia jest kierowanie się profilem kanabinoidowym i pochodzeniem genetycznym. Oczywiście bezcennym źródłem informacji są też inni hodowcy medycznej marihuany. Dodatkowo takie blogi pisane przez hodowców i dla hodowców jak ten stanowią świetne źródło uzupełniające.

POBIERZ CYFROWEGO BUDTENDERA

Jeśli nadal masz problem z wyborem odpowiedniej medycznej odmiany marihuany, spokojnie – z pomocą przychodzi aplikacja. Potbot to cyfrowy budtender specjalizujący się w medycznej marihuanie. Przy rejestracji po prostu wybierz stan Colorado, aby odblokować wszystkie funkcje. Ta praktyczna aplikacja dostarcza informacji o działaniu konkretnych kannabinoidów przy różnych schorzeniach. Teraz możesz znaleźć idealną medyczną odmianę marihuany i zabrać się za uprawę.

Luke Sumpter

Luke Sumpter, absolwent kierunku Clinical Health Sciences (BSc Hons) i pasjonat uprawy roślin, od ponad siedmiu lat pracuje jako zawodowy dziennikarz oraz autor specjalizujący się w tematyce konopi i nauk medycznych.

Przeczytaj pełną biografię